Charlie and the Chocolate Factory review

Charlie and the Chocolate Factory

Ο Tim Burton αναλαμβάνει να παρουσιάσει με νοσηρή ειρωνεία το ηθικοπλαστικό παραμύθι του Roald Dahl και δεν τα καταφέρνει άσχημα:
Αξιοποιεί στο έπακρο την ερμηνευτική πλαστελίνη ονόματι Johnny Depp, κάνει υπόγειες σινεφίλ αναφορές και τελικά χρησιμοποιεί τη διασκεδαστική περιήγηση στο εργοστάσιο σοκολάτας ως όχημα κοινωνικής αλληγορίας – την οποία, δυστυχώς, ολοκληρώνει κάπως αμήχανα. Ακόμα κι έτσι, είναι χάρμα οφθαλμών.


Και ποιος δεν ξέρει την ιστορία του Charlie και του εργοστάσιου σοκολάτας έτσι όπως αποτυπώθηκε στο κλασσικό παιδικό βιβλίο του Dahl και πολύ περισσότερο στο αξέχαστο φιλμ του 1971. Το φιλμ-κάτοχος του μυθικού status του Lord of the Rings για παράδειγμα, στέκει υπερήφανο ως ένα από τα μνημεία της έβδομης τέχνης και ειλικρινά πρέπει να είσαι πολύ τολμηρός, πολύ τρελός ή πολύ ταλαντούχος για να το προκαλέσεις. 

Στην συγκινητική αυτή ιστορία λοιπόν ο Charlie είναι ένα φτωχό αλλά καλότροπο παιδί που επιθυμεί όσο τίποτε άλλο να επισκεφτεί το φημισμένο εργοστάσιο σοκολάτας του Willy Wonka (Johnny Depp), το μέρος όπου παλιά δούλευε και ο παππούς του. Ο ιδιοκτήτης του όμως Willy Wonka παράξενος και απομακρυσμένος από τον κόσμο δεν ανοίγει ποτέ τις πύλες του εργοστασίου για κανένα μέχρι την μέρα που αποφασίζει να καλέσει 5 τυχερά παιδιά που θα βρουν τις 5 χρυσές προσκλήσεις μέσα στις σοκολάτες του. Ο Charlie είναι ένα από αυτά με τα υπόλοιπα 4 να είναι εκνευριστικά, κακομαθημένα παιδιά. Η ξενάγηση όμως στο εργοστάσιο δεν θα είναι τόσο απλή ούτε για τα παιδιά ούτε για τους συνοδούς τους καθώς πολλά περίεργα και μαγικά γεγονότα θα συμβούν...


Στο ρόλο του Wonka ο φοβερός και τρομερός Depp ο αγαπημένος ηθοποιός του Burton και πιθανότατα αυτός που τον καταλαβαίνει καλύτερα. Μεγάλο τόλμημα ακόμα και για κάποιον της κλάσης του Depp να υποδυθεί έναν ρόλο που είναι άρρηκτα δεμένος με τον Wilder. Κανείς δεν αμφισβητεί ότι ο Depp είναι ηθοποιός ευρείας υποκριτικής γκάμας και οι εναλλακτικές αλλά άκρως επιτυχημένες επιλογές του από το Sleepy Hollow μέχρι το Don Juan, τον θέτουν σχεδόν στο απυρόβλητο. Ο Wonka του είναι ένας τρελός, άφυλος αγαθός ενήλικας που εκβιαστικά προκαλεί την συμπάθεια του κοινού λόγω των δυστυχισμένων παιδικών του χρόνων. Ο Depp με εμφανείς παραπομπές στον Michael Jackson φτιάχνει έναν ανεπανάληπτο Wonka που εντυπωσιάζει. Στο ρόλο του Charlie ο γλυκός Freddie Highmore, ο οποίος ξεχωρίζει για το υποκριτικό του ταλέντο. Χαρακτηριστικές ήταν οι εμφανίσεις της βετεράνας Bonham Carter και του πειστικότατου «παππού» του Charlie, (David Kelly). Στον ρόλο των δεκάδων Oompa Loompa ο κύριος Deep Roy που προκαλεί αβίαστα το γέλιο με τις θεότρελες πολλαπλές εμφανίσεις του.


Burton έχει τσαγανό και ταλέντο και συνεχιζει να κάνει mainstream τέχνη από το '88 διατηρώντας το ίδιο μοτίβο-τα θλιμμένα γοτθικά του παραμύθια, κάνοντας το απαραίτητο update όπως κάθε επαγγελματίας, χωρίς ποτέ να ξεπουλιέται, όπως για παράδειγμα ο Stieven Spielberg. Ο Burton μοιάζει να έχει μάθει πολλά από την πρώτη του «σπουδή στο χρώμα», το Big Fish χωρίς να έχει τελειοποιηθεί. ‘Ετσι εδώ είναι μάστορας στα χαρακτηριστικά του gothic γκρίζα τοπία του industrial εργοστασίου και τις συγκινητικές σκηνές στο σπίτι του Charlie ή στα flashbacks του Wonka στην παιδική του ηλικία. Από την άλλη, φορτώνει με ψυχεδελικό κέφι τις πολύχρωμες σκηνές μέσα στο εργοστάσιο, το λιβάδι με τα ζαχαρωτά, το ταξίδι μέσα στο τούνελ από σοκολάτα  ή στην μεταμόρφωση της Violet σε βατόμουρο, κάπου όμως μοιάζει να το παρακάνει και η ταινία χάνει τον ρυθμό της για να τον ξαναβρεί αργότερα με την βοηθεια του νεαρού Wonka και του τρομαχτικού Christopher Lee, δηλαδή τον πατέρα του Wonka.


Με visual effects από μέτρια μέχρι άριστα ανάλογα με την σκηνή, πίστη στο πρωτότυπο βιβλίο, εξωφρενικές σκηνές από αυτές που μόνο ο Burton μπορεί να σκεφτεί, τον Roy να γεμίζει απειλητικά την οθόνη σαν ένα περίεργο ψυχεδελικό τριπ, το Charlie and the Chocolate Factory είναι ένα γλυκό που κατά 90% σε πάει στα ουράνια και κατά 10% σου χαλάει τα δόντια. “Everything here is so pointless” γκρινιάζει ένα από τα κακομαθημένα. “Sweets are pointless. That’s how they should be” του απαντά ο Charlie. Σοφά λόγια όντως...

Παρακάτω μπορείς να δεις το trailer και να πάρεις μια ματιά από την ταινία.



Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια