1917 review

 1917

1917, Α’ Παγκόσμιος πόλεμος. Μετά τη στρατηγική οπισθοχώρηση των γερμανικών στρατευμάτων, δυο Άγγλοι στρατιώτες αναλαμβάνουν μια σχεδόν αδύνατη αποστολή – να διασχίσουν τα γερμανικά πρώην εδάφη που μόλις έχουν εγκαταλειφθεί και να φτάσουν στο δεύτερο τάγμα, με στόχο να αναχαιτίσουν την επίθεση που σχεδιάζουν ενάντια του γερμανικού στρατού.

Ο Schofield (George MacKay) και ο Blake (Dean-Charles Chapman) ξεκινάνε την πορεία τους ανάμεσα σε χαρακώματα και εγκαταλελειμμένα κτίρια χωρίς να γνωρίζουν τί έχουν αφήσει πίσω τους οι Γερμανοί στρατιώτες μετά την οπισθοχώρησή τους. Γνωρίζοντας πως η κίνηση του γερμανικού στρατού είναι στρατηγικής σημασίας και πως αν το δεύτερο τάγμα τους επιτεθεί θα πέσουν σε παγίδα θυσιάζοντας 1600 στρατιώτες, οι δυο τους είναι αποφασισμένοι να κάνουν τα πάντα για να φτάσουν στο Εκούστ.

Περπατώντας ανάμεσα σε νεκρά σώματα, καμένα χωριά και κατεστραμμένα κτίρια, θα έρθουν αντιμέτωποι με την αγριότητα του πολέμου και τον φόβο του αγνώστου. Με μια μεθοδική σκιαγράφηση χαρακτήρων και με την χρήση της ψευδαίσθησης ενός συνεχούς μονοπλάνου, ο Mendes παραδίδει μαθήματα σκηνοθεσίας για να μιλήσει για κάτι τόσο σκληρό όσο ο πόλεμος.

Με την κάμερα να κινείται ανάμεσα στα σώματα των πρωταγωνιστών με αποτέλεσμα να τους ακολουθούμε στενά, μοιάζει σα να είμαστε κι εμείς ένας από αυτούς τους στρατιώτες που βαδίζουν με κίνδυνο τη ζωή τους ανάμεσα σε εχθρικά εδάφη. Παράλληλα, μας μεταφέρει από την προσωπική και άμεση συσχέτισή μας με την κάμερα σε αεροπλανικά πλάνα πανέμορφα τοποθετημένα στην οθόνη μας. Αυτό το δίωρο της διαδρομής είναι βασανιστικά αγωνιώδες, γεμάτο ανατροπές και κινδύνους. Οι στιγμές μάχης είναι καθηλωτικές αλλά το πιο σημαντικό κομμάτι του σεναρίου είναι η παράθεση ηθικών και προσωπικών διλημμάτων καλυμμένα με τη δύνη του πολέμου, ενώ οι ανθρώπινες στιγμές μπλεγμένες με τη δράση, καταδεικνύουν πως η ανθρωπιά εν μέσω πολέμου, ίσως αποβεί μοιραία.

Κάπου εδώ υποκλινόμαστε στην αριστοτεχνική σκηνοθετική δεξιότητα του Sam Mendes, κυρίως γιατί με την κάμερα να ακολουθεί στενά τους ήρωες στις πιο αγωνιώδεις στιγμές, μας έκανε να δαγκώνουμε τα νύχια μας, με τον φακό να ξεκολλά από πάνω τους για να μας χαρίζει στιγμές φυσικής ομορφιάς μέσα στην τραγικότητα του πολέμου. Ο Sam Mendes δημιουργεί το πρώτο του πολεμικό δράμα φτάνοντας να κατακτήσει δυο Χρυσές Σφαίρες – Καλύτερης Δραματικής Ταινίας και Καλύτερης Σκηνοθεσίας και 10 υποψηφιότητες για Όσκαρ.

Ο Sam Mendes στελέχωσε για την ταινία μια ομάδα με δυνατά χαρτιά, τον βραβευμένο με Όσκαρ διευθυντή φωτογραφίας, Roger Deakins, τον Lee Smith ως μοντέρ της ταινίας και βραβευμένος με Όσκαρ μοντάζ για το Dunkirk (2018) και τον συνθέτη Thomas Newman, μας παρέδωσε μια πολεμική ταινία που ενεργοποίησε όλες μας τις αισθήσεις, προσφέροντας μια καθολική εμπειρία.

Παρακάτω μπορείς να δεις το trailer και να πάρεις μια ματιά από τη ταινία: